วันจันทร์ที่ 27 ธันวาคม พ.ศ. 2553

บ่นบลาบลา ประสานายเอก

Story 1 
รู้สึกว่าปีนึงผ่านไปเร็วมากๆ ชีวิตยังไม่มีอะไรก้าวหน้า ไปกว่าเดิมเลยอ่ะ
Eakgarek D Poet บ่นอะไรในสิ่งที่มันไม่เป็นจริงวะคับ ฮ่า ๆ
อย่างน้อยๆ ปีนึงที่ผ่านมาไม่ว่าจะทุกข์จะสุข จะแย่จะท้อจะแท้
จะอกหักรักคุดโดนตุ๊ดหลอกฟัน อะไรก็ตาม สิ่งเหล่านั้น
มันก็จะกลายมาเป็นอดีต เป็นบทเรียน เป็นประสบการณ์
และเป็นอาจารย์ให้เรา ได้ทำวันพรุ่งนี้ให้มันดีกว่าเมื่อวาน ><)V

Story 2
คนไทย (ย้ำคนไทย) ฉลองคริสมาส ฉลองวันวาเลนไทน์ 
ฉลองวันฮอลโลวีน.........เสื่อมหวะ!!!!
Thailand Only
ถ้าเลยไปลาว กับ เวียดนาม ไม่น่าพบเห็นนะ 5555
Eakgarek D Poetกุนึกถึงเมื่อวานเลยที่ดูโหมโรงรอบที่ 88 ฮ่าๆ
มัวแต่ตามต่างชาติ รับเขามา เห็นดีเห็นงาม เห็นเขาเป็นสากล
เอาเขามาเป็นมาตรฐาน บรรทัดฐาน จนลืมความดีงาม
เอกลักษณ์ ความเป็นชาติไทย ชาติยิ้มน้อยยิ้มใหญ่แห่งการแบ่งปัน
เทพบุตร ยาจกความอยู่รอด โดยการที่ลืมรากเหง้าขอตนเอง ??? เราจะอยู่รอดกันแบบไหน
Eakgarek D Poetเหมือนเลี้ยงต้นไม้ยัดปุ๋ยเคมีเข้าไปโครมๆ
หวังให้ผลมันโอชะ เปล่งปลั่ง น่ากิน สร้างกำไร
สุดท้ายรากเน่า ต้นไม้ตาย ผลไม้ที่ได้ก็มีสารพิษตกค้าง เจ๊งออล

Story 3
นั่งอ่านข่าวเรื่องขึ้นค่าแรงขั้นต่ำ อ่านความคิดเห็นของคนมากมาย
ในแง่มุมต่างๆ มันละเอียดอ่อนสุดๆ และเครียดสุดๆ ไปเลยแฮะ
แต่ปัญหาใหญ่ๆ ที่เห็นก็คือความเห็นแก่ผลประโยชน์ส่วนตนของคนทุกผู้
ซึ่งส่วนใหญ่ยิ่งมีมากก็ยิ่งหลงลืมการแบ่งปัน ซึ่งสร้างปัญหาต่อไปไม่รู้จบ
เพราะอะไรๆ ก็กลายเป็นธุรกิจไปซะหมด .. ล่มจม ฮูเล่ = =*
ส่วนไอ่คนที่ไม่มี ก็อยากมีซะจนลืมความพอดีว่าอยู่ตรงไหน
สุดท้ายคนไม่มีก็ใช้แบบคนมีมาก(หนี้บาน)
หรืออาจจะวันนึงกลายเป็นคนมีมาก แต่กลับน้อยด้วยน้ำใจ
คนเป็นเจ้าของกิจการก็ลำบาก \o/
Drink Kongkan 
สุดยอดอ่ะ อ่านข่าวปะ ที่ท่านอดีตนายกบอกว่าถ้ากลับมา
รับใช้บ้านเมือง จะปรับค่าแรงขั้นต่ำเป็นวันละ 300 คนฟังก็ดีใจไปเหอะ 
แต่ถ้าทำแบบนั้นจริงๆ มีค่า = ตกงาน ยังไม่รู้ตัวกันเลย นายทุนเขาเปลี่ยนที่ผลิตกันหมดอ่ะ 
แค่ขึ้นแค่ บาทก็จะอ๊วกละ แล้วคิดดูค่าครองชีพ ราคาของก็ต้องเปลี่ยน 
เพราะต้นทุนผลิตสูงขึ้น ยังไม่รู้ตัวกันเลย มีแต่ดีใจๆ เฮ้อ คนเรา = =
มันก็มีทั้ง มุมอะพี่ ทุกวันนี้ค่าครองชีพสูงขึ้นทุกวัน ข้าวของขึ้นแบบไม่ลง
แต่ค่าแรงงานเท่าเดิม แล้วที่สำคัญเงินเฟ้อขึ้นทุกปี
ขึ้นเงินเดือนทุกปียังเหมือนเงินเดือนลด มันแปล่งปลุ๋ยมาก ฮ่า ๆ
จริงๆ ถ้าค่าแรงมันบาลานซ์กับค่าครองชีพ การบริโภคก็จะมากขึ้น
ทำให้อะไรๆ ก็ลื่นไหลไปข้างหน้าได้ง่ายขึ้น เกิดการขยาย พัฒนา
แต่จะให้ขึ้นพรวดๆ แบบพี่เหลี่ยมนี่ก็ไม่ไหวนะ ฮ่า ๆ ประเทศเจ๊งพอดี
อย่างเรื่องนายทุนจริงๆ พวกอุตสาหกรรม ต้นทุนอย่างอื่นมันก็ลดได้
แต่ส่วนใหญ่เขาเลือกที่จะลดตรงค่าแรงงานกัน เพราะมันง่ายสุด
แต่ถ้าวันนึงเงินมันเฟ้อ ค่าครองชีพมันเพิ่ม จนถึงจุดที่แรงงาน
อยู่ไม่ได้ด้วยเงินที่ได้รับ อันนั้นก็บรู๊ม กลายเป็นโกโก้ครั้นซ์
ซึ่งก็เป็นปัญหาที่ภาครัฐและเอกชนต้องช่วยกันไม่ให้เป็นอย่างนั้น
ผลสุดท้าย ก็ผลประโยดตัวเองกันหมดแหละ ทั้งรัฐ ทั้งเอกชน -.-
แล้ว คำว่า คนไทยมีน้ำใจ มันหาย ไปไหน ?

Story 4
เราหล่อนะ ถึงหน้าตาเราจะสู้ไม่ได้ แต่หัวใจเราอะ หล่อมาก !! ฮ่า ๆๆ
Credit : สุดเขตสเลดเป็ด

Story 5
โปรแกรมเมอร์ที่ดีควรหมั่นเช็คบั๊ค
หมั่นรันเธอไปทุกวรรค .. หมั่นรักเธอไปทุกวัน :P
Credit : ใครสักคนหนึ่งซึ่งได้กล่าวไว้ แล้วเรายืมมาแต่งเติม
ไม่ได้เกี่ยวแต่ขอเสี่ยวนิดนึง
แต่อาร์จะรักใครดีละพี่เอก ;p
จะถึงเส้นชัยต้องออกวิ่ง แล้วอยู่นิ่งๆจะมีไหม
ปล. หล่อสัส ฮ่า ๆๆๆ : ))
ยิ่งเกลียดเธอ ยิ่งเจอจังๆ แก้บัคนี้ติดบัคนั้น หลุดวรรคนั้นมาพันกับวรรคนี้ อร๊างงงงง

วันอังคารที่ 21 ธันวาคม พ.ศ. 2553

บันทึกความดีประจำวันที่ 21/12/2553

วันนี้ระหว่างเดินทางกลับหอ มีฝรั่งคนหนึ่งเดินเข้ามาหา
แล้วถามเราว่าเราพูดอังกฤษได้ไหม เราก็ตอบว่าได้
เขาก็เลยเล่าว่าเขามาทำธุระแถวนี้แล้วเกิดเหตุอะไรซักอย่าง ผมก็เบลอๆ
แต่หลักๆ คือไม่มีค่ารถกลับ จึงขอค่ารถเราสัก 30 บาท
เราก็ดูการแต่งตัวลักษณะการพูดเขาก็ไม่น่าจะใช้พวกหลอกลวง (ถึงจะใช่ก็ไม่เป็นไร)
ก็เลยไปแลกเงินกะป้าขายส้มตำแล้วเอาเงินให้เขาไป 40 บาท
เขาก็ขอบคุณเราใหญ่ เราก็เลยบอกให้เขาโชคดี แล้วก็จากกันไป

นึกไปนึกมาเมื่อตอนกลางวันตอนกินข้าวกับเพื่อนที่บาร์วิทย์
ก็มีคนจากปอเต๊กตึ๊งมาขอรับบริจาค เราก็เลยใส่ซองให้เขาไป
ก็แปลกดีนะ ปกติไม่ค่อยได้ทำบุญเท่าไหร่ แต่วันนี้ไม่รู้ทำไมทำไปเยอะ
แต่ก็รู้สึกดีนะ เพราะเมื่อตอนวันเกิดที่่ผ่านมาก็ยังไม่ได้ไปทำบุญตามที่แม่กำชับเลย
ก็ถือซะว่าทำวันนี้ไปก่อนละกัน แล้วค่อยเข้าวัดเข้าวาให้เป็นเรื่องเป็นราวอีกทีหนึ่ง

เฮ้อออ แต่ก็อยากพักบ้างจัง สอบติดๆ กันทุกวัน แถมยังมีโปรเจคหลายตัว + สัมมนาอีก
นอนก็น้อยลงๆ อะไรๆ ที่อยากทำก็ดันมากขึ้นทุกวี่ทุกวัน ... เหนื่อยแฮะ
แต่ก็ต้องดิ้นกันต่อไป ตราบใดที่ยังมีชีวิตให้หัวใจเต้น : )

วันศุกร์ที่ 10 ธันวาคม พ.ศ. 2553

บันทึกความดีนายเอก ตั้งแต่ 18 พ.ย. - 10 ธ.ค. 2553

หลังจากที่ไม่ได้อัพเดตมาแสนนาน ด้วยเหตุนานาประการ (ข้ออ้าง 555+)
คราวนี้เรากลับมาอัพเดตกันแบบเยอะแยะย้อนหลังจนถึงปัจจุบันเลยละกัน ฮ๋า ๆ

1. ทิ้งขยะลงถัง .. สม่ำเสมอ
2. สอนการบ้านเพื่อนเกลอ .. ที่สงสัย
3. ปิดไฟไม่ได้ใช้  .. ทุกครั้งไป
4. สุรานั้นหาดื่มไม่ .. ในช่วงนี้ 
5. ทำความสะอาดห้องน้ำห้องนอนอย่างดี .. ให้สดใส  
6. ทำการบ้านด้วยตนเอง .. ด้วยเข้าใจ
7. แบ่งปันสิ่งดีด้วยห่วงใย .. แก่ผู้คน
8. บอกเล่าประโยชน์น่าสน .. แก่ผู้อื่น
9. หยิบยื่นความชื่นมื่น .. ด้วยการให้
10. ก่อสร้างรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ ด้วยหัวใจ .. ให้พี่น้องมีความสุขไป ตลอดกาล : ))