วันจันทร์ที่ 27 ธันวาคม พ.ศ. 2553

บ่นบลาบลา ประสานายเอก

Story 1 
รู้สึกว่าปีนึงผ่านไปเร็วมากๆ ชีวิตยังไม่มีอะไรก้าวหน้า ไปกว่าเดิมเลยอ่ะ
Eakgarek D Poet บ่นอะไรในสิ่งที่มันไม่เป็นจริงวะคับ ฮ่า ๆ
อย่างน้อยๆ ปีนึงที่ผ่านมาไม่ว่าจะทุกข์จะสุข จะแย่จะท้อจะแท้
จะอกหักรักคุดโดนตุ๊ดหลอกฟัน อะไรก็ตาม สิ่งเหล่านั้น
มันก็จะกลายมาเป็นอดีต เป็นบทเรียน เป็นประสบการณ์
และเป็นอาจารย์ให้เรา ได้ทำวันพรุ่งนี้ให้มันดีกว่าเมื่อวาน ><)V

Story 2
คนไทย (ย้ำคนไทย) ฉลองคริสมาส ฉลองวันวาเลนไทน์ 
ฉลองวันฮอลโลวีน.........เสื่อมหวะ!!!!
Thailand Only
ถ้าเลยไปลาว กับ เวียดนาม ไม่น่าพบเห็นนะ 5555
Eakgarek D Poetกุนึกถึงเมื่อวานเลยที่ดูโหมโรงรอบที่ 88 ฮ่าๆ
มัวแต่ตามต่างชาติ รับเขามา เห็นดีเห็นงาม เห็นเขาเป็นสากล
เอาเขามาเป็นมาตรฐาน บรรทัดฐาน จนลืมความดีงาม
เอกลักษณ์ ความเป็นชาติไทย ชาติยิ้มน้อยยิ้มใหญ่แห่งการแบ่งปัน
เทพบุตร ยาจกความอยู่รอด โดยการที่ลืมรากเหง้าขอตนเอง ??? เราจะอยู่รอดกันแบบไหน
Eakgarek D Poetเหมือนเลี้ยงต้นไม้ยัดปุ๋ยเคมีเข้าไปโครมๆ
หวังให้ผลมันโอชะ เปล่งปลั่ง น่ากิน สร้างกำไร
สุดท้ายรากเน่า ต้นไม้ตาย ผลไม้ที่ได้ก็มีสารพิษตกค้าง เจ๊งออล

Story 3
นั่งอ่านข่าวเรื่องขึ้นค่าแรงขั้นต่ำ อ่านความคิดเห็นของคนมากมาย
ในแง่มุมต่างๆ มันละเอียดอ่อนสุดๆ และเครียดสุดๆ ไปเลยแฮะ
แต่ปัญหาใหญ่ๆ ที่เห็นก็คือความเห็นแก่ผลประโยชน์ส่วนตนของคนทุกผู้
ซึ่งส่วนใหญ่ยิ่งมีมากก็ยิ่งหลงลืมการแบ่งปัน ซึ่งสร้างปัญหาต่อไปไม่รู้จบ
เพราะอะไรๆ ก็กลายเป็นธุรกิจไปซะหมด .. ล่มจม ฮูเล่ = =*
ส่วนไอ่คนที่ไม่มี ก็อยากมีซะจนลืมความพอดีว่าอยู่ตรงไหน
สุดท้ายคนไม่มีก็ใช้แบบคนมีมาก(หนี้บาน)
หรืออาจจะวันนึงกลายเป็นคนมีมาก แต่กลับน้อยด้วยน้ำใจ
คนเป็นเจ้าของกิจการก็ลำบาก \o/
Drink Kongkan 
สุดยอดอ่ะ อ่านข่าวปะ ที่ท่านอดีตนายกบอกว่าถ้ากลับมา
รับใช้บ้านเมือง จะปรับค่าแรงขั้นต่ำเป็นวันละ 300 คนฟังก็ดีใจไปเหอะ 
แต่ถ้าทำแบบนั้นจริงๆ มีค่า = ตกงาน ยังไม่รู้ตัวกันเลย นายทุนเขาเปลี่ยนที่ผลิตกันหมดอ่ะ 
แค่ขึ้นแค่ บาทก็จะอ๊วกละ แล้วคิดดูค่าครองชีพ ราคาของก็ต้องเปลี่ยน 
เพราะต้นทุนผลิตสูงขึ้น ยังไม่รู้ตัวกันเลย มีแต่ดีใจๆ เฮ้อ คนเรา = =
มันก็มีทั้ง มุมอะพี่ ทุกวันนี้ค่าครองชีพสูงขึ้นทุกวัน ข้าวของขึ้นแบบไม่ลง
แต่ค่าแรงงานเท่าเดิม แล้วที่สำคัญเงินเฟ้อขึ้นทุกปี
ขึ้นเงินเดือนทุกปียังเหมือนเงินเดือนลด มันแปล่งปลุ๋ยมาก ฮ่า ๆ
จริงๆ ถ้าค่าแรงมันบาลานซ์กับค่าครองชีพ การบริโภคก็จะมากขึ้น
ทำให้อะไรๆ ก็ลื่นไหลไปข้างหน้าได้ง่ายขึ้น เกิดการขยาย พัฒนา
แต่จะให้ขึ้นพรวดๆ แบบพี่เหลี่ยมนี่ก็ไม่ไหวนะ ฮ่า ๆ ประเทศเจ๊งพอดี
อย่างเรื่องนายทุนจริงๆ พวกอุตสาหกรรม ต้นทุนอย่างอื่นมันก็ลดได้
แต่ส่วนใหญ่เขาเลือกที่จะลดตรงค่าแรงงานกัน เพราะมันง่ายสุด
แต่ถ้าวันนึงเงินมันเฟ้อ ค่าครองชีพมันเพิ่ม จนถึงจุดที่แรงงาน
อยู่ไม่ได้ด้วยเงินที่ได้รับ อันนั้นก็บรู๊ม กลายเป็นโกโก้ครั้นซ์
ซึ่งก็เป็นปัญหาที่ภาครัฐและเอกชนต้องช่วยกันไม่ให้เป็นอย่างนั้น
ผลสุดท้าย ก็ผลประโยดตัวเองกันหมดแหละ ทั้งรัฐ ทั้งเอกชน -.-
แล้ว คำว่า คนไทยมีน้ำใจ มันหาย ไปไหน ?

Story 4
เราหล่อนะ ถึงหน้าตาเราจะสู้ไม่ได้ แต่หัวใจเราอะ หล่อมาก !! ฮ่า ๆๆ
Credit : สุดเขตสเลดเป็ด

Story 5
โปรแกรมเมอร์ที่ดีควรหมั่นเช็คบั๊ค
หมั่นรันเธอไปทุกวรรค .. หมั่นรักเธอไปทุกวัน :P
Credit : ใครสักคนหนึ่งซึ่งได้กล่าวไว้ แล้วเรายืมมาแต่งเติม
ไม่ได้เกี่ยวแต่ขอเสี่ยวนิดนึง
แต่อาร์จะรักใครดีละพี่เอก ;p
จะถึงเส้นชัยต้องออกวิ่ง แล้วอยู่นิ่งๆจะมีไหม
ปล. หล่อสัส ฮ่า ๆๆๆ : ))
ยิ่งเกลียดเธอ ยิ่งเจอจังๆ แก้บัคนี้ติดบัคนั้น หลุดวรรคนั้นมาพันกับวรรคนี้ อร๊างงงงง

วันอังคารที่ 21 ธันวาคม พ.ศ. 2553

บันทึกความดีประจำวันที่ 21/12/2553

วันนี้ระหว่างเดินทางกลับหอ มีฝรั่งคนหนึ่งเดินเข้ามาหา
แล้วถามเราว่าเราพูดอังกฤษได้ไหม เราก็ตอบว่าได้
เขาก็เลยเล่าว่าเขามาทำธุระแถวนี้แล้วเกิดเหตุอะไรซักอย่าง ผมก็เบลอๆ
แต่หลักๆ คือไม่มีค่ารถกลับ จึงขอค่ารถเราสัก 30 บาท
เราก็ดูการแต่งตัวลักษณะการพูดเขาก็ไม่น่าจะใช้พวกหลอกลวง (ถึงจะใช่ก็ไม่เป็นไร)
ก็เลยไปแลกเงินกะป้าขายส้มตำแล้วเอาเงินให้เขาไป 40 บาท
เขาก็ขอบคุณเราใหญ่ เราก็เลยบอกให้เขาโชคดี แล้วก็จากกันไป

นึกไปนึกมาเมื่อตอนกลางวันตอนกินข้าวกับเพื่อนที่บาร์วิทย์
ก็มีคนจากปอเต๊กตึ๊งมาขอรับบริจาค เราก็เลยใส่ซองให้เขาไป
ก็แปลกดีนะ ปกติไม่ค่อยได้ทำบุญเท่าไหร่ แต่วันนี้ไม่รู้ทำไมทำไปเยอะ
แต่ก็รู้สึกดีนะ เพราะเมื่อตอนวันเกิดที่่ผ่านมาก็ยังไม่ได้ไปทำบุญตามที่แม่กำชับเลย
ก็ถือซะว่าทำวันนี้ไปก่อนละกัน แล้วค่อยเข้าวัดเข้าวาให้เป็นเรื่องเป็นราวอีกทีหนึ่ง

เฮ้อออ แต่ก็อยากพักบ้างจัง สอบติดๆ กันทุกวัน แถมยังมีโปรเจคหลายตัว + สัมมนาอีก
นอนก็น้อยลงๆ อะไรๆ ที่อยากทำก็ดันมากขึ้นทุกวี่ทุกวัน ... เหนื่อยแฮะ
แต่ก็ต้องดิ้นกันต่อไป ตราบใดที่ยังมีชีวิตให้หัวใจเต้น : )

วันศุกร์ที่ 10 ธันวาคม พ.ศ. 2553

บันทึกความดีนายเอก ตั้งแต่ 18 พ.ย. - 10 ธ.ค. 2553

หลังจากที่ไม่ได้อัพเดตมาแสนนาน ด้วยเหตุนานาประการ (ข้ออ้าง 555+)
คราวนี้เรากลับมาอัพเดตกันแบบเยอะแยะย้อนหลังจนถึงปัจจุบันเลยละกัน ฮ๋า ๆ

1. ทิ้งขยะลงถัง .. สม่ำเสมอ
2. สอนการบ้านเพื่อนเกลอ .. ที่สงสัย
3. ปิดไฟไม่ได้ใช้  .. ทุกครั้งไป
4. สุรานั้นหาดื่มไม่ .. ในช่วงนี้ 
5. ทำความสะอาดห้องน้ำห้องนอนอย่างดี .. ให้สดใส  
6. ทำการบ้านด้วยตนเอง .. ด้วยเข้าใจ
7. แบ่งปันสิ่งดีด้วยห่วงใย .. แก่ผู้คน
8. บอกเล่าประโยชน์น่าสน .. แก่ผู้อื่น
9. หยิบยื่นความชื่นมื่น .. ด้วยการให้
10. ก่อสร้างรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ ด้วยหัวใจ .. ให้พี่น้องมีความสุขไป ตลอดกาล : ))

วันพฤหัสบดีที่ 18 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553

วันอังคารที่ 16 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553

บันทึกความดีประจำวันนี้ 15/11/2553



เนื่องในวันที่ 15 นี้เป็นวันคล้ายวันเกิดของนายเอก

จึงขอใช้สิทธิ์พิเศษ "งดโพสหนึ่งวันฮะ" 555+





วันจันทร์ที่ 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553

บันทึกความดีประจำวันนี้ 14/11/2553

(= O=) ..zz ZZ

ฮึดดดดด ฮัดดดดดดด ฮ่าาาาาส์ บิดขี้เกียจกันซักหน่อยต้อนรับเช้าวันใหม่
เช้าวันที่พิเศษกว่าเช้าวันไหนๆ ตั้งแต่เกิดมา เพราะเป็นเช้าที่ตามกฏหมายระบุว่า
นายเอกรัฐ ฤกษ์สิรินุกูล ได้อายุ 20 ปีบริบูรณ์ เป็นผู้บรรลุแล้วซึ่งนิติภาวะ = w=)q
แต่งี้เวลาทำผิดก็อดได้สิทธิ์ลดโทษลงกึ่งนึงหนะสิ ... จะบ้าหรออออ 5555+

แต่เอ.. นี่มันบันทึกของวันที่ 14 นี่นา เราบันทึกสายอีกแล้ว อีกแล้ว และอีกแล้ว สินะ T[] T
แต่จะว่าไปวันนี้(14)ก็เหมือนจะไม่ได้ทำอะไรที่มันเป็นความดีซะด้วยสิ = =*
กว่าจะตื่นมาก็ปาไปเที่ยง แถมจำเวลาผิดนึกว่าเรียนบ่าย 2 ดีที่ป้าแอมสาวฮอต
ทักมาว่ายังไม่ออกไปเรียนอีกหรอ ก็เลยได้รู้ว่าเราจำเวลาผิด จริงๆ มันต้องบ่าย 1
ซึ่งงานนี้ที่ไปเรียน OS ทันนี่ก็ต้องยกเครดิตให้ป้าแอมแต่เพียงผู้เดียว
แทน แทน แท๊น ~!!!

แต่บี*.. แล้วความดีวันนี้จะมีไหมหนอ ฮ่า ฮ่า ฮ่า มันต้องมีสิ
ว่าแล้วก็นึกออกพลันๆ ว่าสิ่งๆ นั้นก็คือ ...... !!!!!!!!

" ทิ้งขยะลงถังขยะ " นั่นเอง เอง เอง เอง เอง

ว่าแล้วก็ต้องขอลาาา จบการบันทึกของวันที่ 14 ไว้เพียงเท่านี้
เพราะยังมีการบ้านอื่นๆ ให้ผมไปสังสรรค์ด้วยอีกเพียบเลย T 3T

*เป็นญาติใกล้ๆ ของแต่เอ ซึ่งถูกใช้ไปแล้ว
ไม่อยากใช้ซ้ำครัฟ บวกกับมันคล้องจองกับคำว่าความดี 555+



PS. Happy BirthDay 2 Me : )))
PS2. ชอบจริงๆ เลยให้ตายสิ ขึ้นเลข 2 ก็ต้องขอ 2 ~( >///<) 555+

วันอาทิตย์ที่ 14 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553

บันทึกความดีประจำวันนี้ 13/11/2553

- *- วันนี้ก็เป็นอีกหนึ่ง(ในหลายๆ)วันที่บันทึกล่วงเลยเวลา(อีกแล้ว) 555+
เมื่อวานนี้ช่างเป็นวันที่ผมรู้สึกมึนแบบสุดๆ  เพราะว่าจะตื่นก็ปาไป 4 โมงเย็นแล้ว
ฮ่า ๆ อุตส่าห์แพลนไว้ว่าจะทำนุ่นที่นี่ ก็ไม่ได้ทำเลยสักอย่าง T wT
ไปกินสเต๊กก็รีบกินไปหน่อยโดนลวกลิ้นพองเลย T 3T + สั่งเยอะกินไม่หมด 555+
ตามต่อด้วยตอนดึกๆ ตั้งท่าว่าจะทำการบ้าน แต่แล้วเบอร์โทรลึกลับที่คุ้นเคยก็โทรมา..
น้องชวนไปชนแก้ว !!!! 5555+ เอาอีกละ นำสุราเข้าสู่ร่างกายอย่างเป็นระบบ
แล้วจะได้ทำความดีกะเขาไม๊เนี่ยอย่างนี้ เอิ๊ก ผิดศีลทุกวันเลย T xT
ว่าแล้วก็เข้าเรื่องบันทึกการทำความดีกันดีกว่า

1. ช่วยแบกน้องที่เมาหนักไปเข้าห้องน้ำ .. อันนี้ก็คงใช้ได้เน๊อะ 555+
2. ช่วยให้น้องๆ ดื่มน้อยลงเพื่อสุขภาพที่เสียน้อยลง(ไปช่วยดื่ม) ... 5555+
3. ช่วยลดโลกร้อน เนื่องจากการนอนยาวทำให้มีการใช้ไฟน้อยลงอย่างมากในวันนั้น : ))

...ไม่น่าเชื่อว่าจะทำไปได้ถึง 3 ข้อ 555+
วันนี้ก็คงต้องขอลาไปก่อน ซาโย ~ :D

วันเสาร์ที่ 13 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553

บันทึกความดีประจำวันนี้ 12/11/2553

เป็นอีกครั้งที่บันทึกล่วงเลยเวลาที่แท้จริง 555+
เนื่องจากตื่นสายมากกกกกก ตื่นแล้วนอนต่อ วนลูปซ้ำไปซ้ำมา
สรุปตื่นจริง ๆ ปาไป 4 โมงกว่า ๆ ฮ่า ๆ  ขี้เซาสุด ๆ  T 3T
เมื่อวานนี้ไปลานเบียร์กับเพื่อนๆ และน้องๆ มาสนุกม๊ากกกก 
ได้พี่ติ๊กชีโร่ มาจัดมินิคอนเสิร์ตการกุศลช่วยเหลือน้ำท่วมเซอไพร์สชาวสิงห์ด้วย 
หลังคอนเสิร์ตพี่ติ๊กก็เดินมาทักทาย ถ่ายรูป สุดซอย(หมดแก้ว)
นำสุราเข้าร่างกายอย่างเป็นระบบกับเหล่าแฟน ๆ ชาวสิงห์ตามโต๊ะอย่างใกล้ชิดอีกด้วย
ได้ชนแก้วกับพี่ติ๊กด้วยดีใจสุด ๆ ฮะ 555+ 

ว่าแล้วก็เริ่มบันทึกความดีกันดีกว่าครัฟ 
1. บริจาคเงินช่วยเหลือผู้ประสบภัยน้ำท่วม (ถ้าพี่ติ๊กไม่มาคงไม่ได้ข้อนี้มา 555+)
2. ดื่มอย่างมีสติ และลิมิต แม้ว่าจะมีเพื่อนชวนไปดื่มต่อแต่เราก็ยืนยันว่าไม่ไป = w=)b

คิดว่าน่าจะหมดแล้วสำหรับวันนี้ครับ T T

ปล. วันนี้ได้ฟังมนุษย์ค้างคาวจากพี่ติ๊กเป็นเพลงแรกเลย 555+
ปล2. คำติดปากพี่ติ๊ก "เฮื่อออออ" "โต้ชีริ๊ก" "สุดซอย" "นำสุราเข้าร่างกายอย่างเป็นระบบ"


 



วันพฤหัสบดีที่ 11 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553

บันทึกความดีประจำวันที่ 11/11/2553

วันนี้ก็เป็นวันที่สองแล้วในการบันทึกความดีประจำวันของผม
ก่อนจะบันทึกก็ขอบ่นก่อนซักเล็กน้อยละกัน 5555+


เนื่องจากวันนี้ได้ไปเดอะมอลล์งามวงศ์วาน โดยตั้งใจจะไปซื้อคอนแทคเลนส์ใหม่
กับของอื่นๆ เช่น ตะขอเกี่ยวแปะผนัง(จะเอามาแขวนไม้กวาด ไม้ถูพื้น) ของตกแต่งห้อง บลาๆ
แต่แล้วเหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นเมื่อผมเดินไปถึงร้านแว่นร้านเดิมที่เคยซื้อกับเขาครั้งก่อน
ผมบอกพนักงานว่าต้องการซื้อคอนแทคเลนส์ที่สั้นเอียงเท่านี้ ๆ (ยื่นกล่องอันเก่าให้ดูข้อมูล)
โดยอยากจะซื้อเป็นแบบรายวันแทน เพราะของเก่าเป็นรายเดือน
ผมใช้แล้วรู้สึกไม่เหมาะกับผมเท่าไหร่ บวกกับรายวันมันถนอมดวงตามากกว่า
แม้แพงกว่าก็โอเคถ้าเทียบเรื่องความปลอดภัย สุขอนามัยที่ได้รับ และผมก็ไม่ได้ใส่บ่อยมากนัก
แต่พนักงานแทนที่จะบอกกล่าวดี ๆ ว่า "รุ่นนี้ยี่ห้อนี้ไม่มีสั่งตัดแบบรายวันนะคะ"
แต่กลับชักสีหน้าใส่แล้วพูดด้วยน้ำเสียงไม่เป็นมิตรว่า "ไม่มี !! - -*"
ผมก็เลยอธิบายว่าครั้งแรกที่มาซื้อพนักงานอีกคนได้บอกไว้ว่ามีแบบรายวันด้วย
สามารถสั่งตัดได้แต่ราคาจะแพงกว่ามาก แต่ถ้าไม่มีจริง ๆ เป็นยี่ห้ออื่นรุ่นอื่นก็ได้มีไหมครับ
เขาก็พูดแบบห้วนๆ กลับมาเหมือนเดิมว่า "ไม่มีของหมด !! - - "
ผมก็งงบวกกับเริ่มอยากด่าคน ดีที่มีพี่สาวพนักงานอีกคนมาคุยกับผม ผมเลยถามเขาว่า
แล้วอย่างนี้ของจะมาอีกทีเมื่อไหร่ครับ เด๋วผมจะได้มาใหม่ พี่คนนี้เขาก็ยิ้มแย้มแล้วก็ตอบว่า
"พี่ก็ยังไม่รู้เหมือนกันว่าจ่ะว่าจะมาเมื่อไหร่ เช็คก็ไม่ได้ด้วยอ่าจ่ะ" (ค่อยบรรเทาความกรุ่นลง)
ผมก็เลยบอกงั้นเอาเป็นรายเดือนเหมือนเดิมก็ได้ครับ พี่เขาก็เลยไปบอกกับพี่หน้าไม่รับ(คนแรก)
ซึ่งก็ยังคงชักสีหน้าใส่ และพูดแบบไม่รับแขกใส่ผมเช่นเดิมทั้งตอนบอกราคาและคุยเรื่องจำนวน
ผลก็คือ ผมยกเลิกไม่สั่งละ บอกขอบคุณพี่สาวคนที่พูดจาดี และบอกกับเขาว่า
อยากได้แบบรายวันจริง ๆ ขอบคุณในข้อมูลมากครับ แล้วก็เดินออกจากร้านไป
จากนั้นผมก็เลยเดินไปดู ซื้อของอย่างอื่นก่อนให้ใจมันร่มๆ ซึ่งระหว่างเดินก็ครุ่นคิดตลอดว่า
เราก็ทำตัวเป็นลูกค้าที่ดีทั้งการวางตัวการพูดจา เขาเป็นใคร? เป็นพนักงานขาย มีหน้าที่บริการ
แล้วสิ่งที่เขาทำคืออะไร เราเอาเงินมายื่นให้เค้าแต่เค้ากลับปัดมือเราทิ้ง เราก็ไม่ได้ให้เค้าฟรีๆ
เราเอามาแลกกับสินค้าที่เขาทำการขายอยู่ แล้วคุณมาทำอะไรอย่างนี้กับลูกค้าของคุณ
ผมไม่ได้เสียอะไรเท่าไหร่หรอกนอกจากความรู้สึกซึ่งเดี๋ยวก็ดีขึ้นเอง แต่คุณ
จะเสียลูกค้าดีๆ เช่นผม และคนอื่นที่คุณทำแบบนี้ด้วย ตลอดไป !!!
มีอยู่แว่บนึงเกือบจะหลุดด่าไปว่า
"ทำไมทั้งๆ ที่คุณก็ดูทำงานมานานมีประสบการณ์
ก็น่าจะรู้อะไรควรไม่ควรที่จะทำ เทียบกับพี่สาวคนนี้เขาก็ดูยังอายุน้อยประสบการณ์ไม่มาก
แต่อยากน้อยเขาก็มีกาลเทศะ รู้จักการพูดอย่างให้เกรียรติ และให้ความรู้สึกเป็นมิตรกับลูกค้า
คุณคิดว่าที่คุณชักสีหน้า ที่คุณพูดจาไม่สุภาพใส่ลูกค้ามันเหมาะสมหรือ
อยากให้คุณลองส่องกระจกตอนคุยกับผมจัง เผื่อคุณจะได้เห็นสิ่งที่คุณพลาดไป"
แต่ก็ดีละที่ไม่พูดไป ให้เขาได้รับรู้มันด้วยตัวของเขาเองคงจะดีกว่า
เผื่อสักวันเขาจะตาสว่าง ว่าถ้าเขายังทำตัวแบบนี้ คิดได้แค่นี้ เขาก็จะเป็นได้แค่นี้ ...


มาต่อเรื่องความดีประจำวันกันดีกว่า ฮ่าาาาาาาาาาาาาา >w< ~
อ่าาาา า า า ทำไรไปมั่งน้า = =*
1. ช่วยเดินเอกสารเรื่องขอลงทะเบียนรักษาสภาพนิสิตล่าช้า ให้รุ่นพี่คนหนึ่งซึ่งเขาจบแล้ว
แต่ลืมยื่นเรื่องขอจบซะอย่างงั้น แถมทำงานอยู่ต่างจังหวัดยังกลับมาไม่ได้
ซึ่งเดินเรื่องก็มึนๆ วุ่นๆ พอสมควร แต่ก็โอเคหนะ เพื่อพี่เราให้พี่เขาได้เรียนจบซะที 5555+
2. Seed ไฟล์การ์ตูนใหญ่ ๆ เรื่องหนึ่งให้กับ Peer คนหนึ่งจนเสร็จ >3<b 5555+


ก็คงต้องขอจบการบันทึกในวันนี้เพียงเท่านี้ครับเพราะอิ่มมาก .. ง่วงละ ฝันดีครับ : ))

บันทึกความดีประจำวันที่ 10/11/2553

วันนี้จะเป็นการบันทึกความดีวันแรกของผม
ซึ่งก็บันทึกช้าจนล่วงเลยวันเวลาที่ควรบันทึกไปอีกหนึ่งวัน =[]=
เนื่องจากมัวแต่นั่งฟังเพลงเพลิน ไม่ลืมหูลืมตา (แต่ก็นั่งฟังแบบนั้นจริง ๆ นะ 555+)

ความดีในวันนี้นั้นได้ทำไปถึง 3 อย่างด้วยกัน
1. สร้างเสียงหัวเราะ และรอยตีนกาที่มุมปากให้เพื่อนๆกลุ่มนึง
ด้วยการโต้วาทีเรื่องทะลึ่งๆ กับเพื่อนอีกคน
2. เข้าเรียนทันเวลา และตั้งใจเรียนสุดๆ ในคาบเรียนจิตวิทยาการบริการ (ปกติมาไม่ทัน)
3. ให้ปรัชญาบาดใจแก่เพื่อน เพื่อเป็นแรงกระตุ้นให้เขามีแรงก้าวเดินต่อไปในชีวิต
..หล่อสุดๆ (- w-)v

ปล. ท้ายที่สุดนี้ก็ต้องขอขอบคุณท่านอาจารย์สุขุมาล
ที่ได้ทำให้ผมนึกถึงบรรยากาศเก่า ๆ ตอนสมัยเรียนชั้นมัธยมนะครับ 555+ T^ T